Dit keer delen we een gastblog van Celine van Travel Vintage. Ze deelt met ons haar reiservaring naar de Filipijnen. Ik kan niet wachten om dit prachtige land volgende jaar te bezoeken. Hier alvast een preview.
Met de sneeuwachtige winter en de kerstdagen om de hoek is het nu tijd om een tropische vakantie te plannen. Hoewel Griekenland en de Malediven de bekendere keuzes zijn, kiezen steeds meer mensen om juist van het bekende pad af te wijken en vakantie te houden in Zuid-Oost Azië en specifiek in de Filipijnen, waar het witte zand en de azuurblauwe wateren je roepen met de aantrekkingskracht van pure stranden, ongerepte natuur en een authentieke lokale ervaring.
Baai van Puerto Galera
Onze eerste reis naar de Filipijnen was alles wat het ons beloofd had en meer. We wilden ergens heen gaan dat makkelijk te bereiken was vanaf Manila Airport en om die reden kozen we Puerto Galera als onze bestemming. Een kleine drie uur vanaf Manila Metro ligt Puerto Galera wat door UNESCO in 1973 aangesteld werd als ‘Man and Biosphere Reserve’ en de enige baai in de Filipijnen is die vermeld wordt door de ‘Club of Most Beautiful Bays in the World’, dus natuurlijk boekten we zonder twijfelen tickets.
Onze gast blogger Celine
We werden bij de pier verwelkomd door een privé boot om ons naar het Buri Resort and Spa Hotel te brengen. Het Buri is een boutique resort met maar twaalf privé bungalows en is gelegen in een afgelegen inham, wat het moeilijk maakt om je over land te navigeren maar het geeft de gasten de ultieme privacy.
Terwijl onze boot bij het hotel aankwam, werd ik meteen verliefd op e witte muren en de explosie van bloemen van de omliggende jungle. Het personeel wachtte ons op bij de infinity pool met een glas perfect gekoelde Calamansi slush en begeleidde ons naar onze tuinvilla voor het weekend.
In het begin verwachtte ik een klein huisje, maar ik was erg verrast toen we in een ruime twee verdieping tellende bungalow werden geleid met traditioneel gewoven dak en een omwikkelende patio, compleet met king-size hemelbed en een bad in de tuin. Welke luxe wil een vrouw nog meer?
Buri Resort & Spa
We besloten de middag te gaan strand-‘hoppen’ met de kapitein van de boot, dus na de lunch gingen we terug de open zee op:
Eén van de grootste attracties op de Filipijnen is de Spaanse koloniale architectuur en ik was helemaal betoverd toen we een rij met verlaten strandhuisjes vonden op Talipanan Beach. Van oorsprong was dit het White Beach Resort, maar nu waren deze gebouwen verlaten en geleidelijk verouderd in een spookachtig mooi deel van het lokale landschap:
Als er iets is waar ik meer van houd dan verlaten plekken dan zijn het deze kleurrijke huizen en vanaf het Sabang strand konden we een geweldige collectie hiervan zien op de heuvelhelling:
Toen we eindelijk terug gingen naar het Buri was het bijna tijd voor de zonsondergang en plots viel het mij op dat alles tot leven kwam met kleur. Het was alsof de lucht rondom ons was ondergedompeld in tinten van roze tot rood tot diep blauw. Dit is wat ik zo mooi vind aan de Filipijnen. Hoe alles zo levendig is, het is bijna surrealistisch:
De volgende morgen werden we wakker met het plan om te gaan kajakken naar een snorkel haven aan de andere kant van de bergen. Helaas hadden noch mijn vriendje noch ik enige ervaring met het kajakken in woeste golven, dus na tien minuten in de oceaan besloten we op te geven en te gaan wandelen.
De wandeling nam ons mee op een pad die vaak gebruikt wordt door de lokale bevolking om te pendelen en heeft uitzicht op een sprankelende baai die toegang geeft tot schitterende wateren. En om te bedenken dat we bijna gingen kajakken en dit geweldige uitzicht hadden gemist! Het mooie aan reizen wordt gedicteerd door toevallige momenten zoals deze, die leiden tot de beste ontdekkingen.
Aan het einde van onze wandeling voelden we ons net als Tarzan en Jane en doken in de oceaan om te zien of we Nemo konden vinden. En we vonden hem zeker, omringd door zeeschildpadden, kogelvissen en MEGA GROTE mosselen die er uitzagen als keien totdat ze plotseling opengaan. Het leven in de zee is prachtig divers en toen ik eenmaal in de oceaan was, wilde ik er nooit meer weg!
Ik volgde een zeeschildpad (ze zijn echt heel erg betoverend) toen ik grote zwarte vlekken op de zeebodem zag. Omdat ik heel nieuwsgierig ben stak ik mijn hand al half uit om een van de vlekken te porren, toen ik mij herinnerde dat het een zee-egel was en die dingen steken! En de hele oceaanbodem was ermee bezaaid met puntige bommen! Dat stopte me snel dus ging ik terug naar het achtervolgen van mijn schildpad.
Met een verbrande rug en met pijn in mijn hart pakte ik onze koffers in en maakte me klaar om de volgende morgen te vertrekken. Wat we allebei wel weten is dat één weekend op dit paradijselijke eiland gewoon niet genoeg is en hoewel deze reis kort maar krachtig was, is het de eerste van nog veel meer.
Dank je Celine van Travel Vintage voor het delen van je reiservaring over de Filipijnen met ons!